Verbum

анлайнавы слоўнік

гу́льдэн

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гу́льдэн, -а, мн. -ы, -аў, м.

Грашовая адзінка Нідэрландаў да 2002 г., а таксама залатая, а пасля сярэбраная манета ў некаторых еўрапейскіх краінах у 14—19 стст.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гу́льдэн м. (денежная единица) гу́льден

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гу́льдэн, ‑а, м.

1. Грашовая адзінка Нідэрландаў, роўная 100 цэнтам.

2. Залатая, а пасля сярэбраная манета ў радзе краін Цэнтральнай Еўропы ў 14–19 стст.

[Ням. Gulden.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гу́льден (денежная единица) гу́льдэн, -на м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

флары́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Старадаўняя заходнееўрапейская залатая або сярэбраная манета (першапачаткова ў Фларэнцыі).

2. У Нідэрландах: тое, што і гульдэн.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

флары́н, ‑а, м.

1. Старадаўняя фларэнтыйская залатая або сярэбраная манета, прынятая пазней за ўзор у многіх еўрапейскіх краінах.

2. Сучасная грашовая адзінка Нідэрландаў; гульдэн.

[Іт. florino.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)