гужо́м нареч. гу́жам.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гу́жам нареч.

1. (конной тягой) гужо́м;

2. верени́цей, гусько́м, гужо́м

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гу́ж

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гу́ж гужы́
Р. гу́жа
гужа́		 гужо́ў
Д. гу́жу
гужу́		 гужа́м
В. гу́ж гужы́
Т. гу́жам
гужо́м		 гужа́мі
М. гу́жы
гужы́		 гужа́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)