гу́бна-губны́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
гу́бна-губны́ |
гу́бна-губна́я |
гу́бна-губно́е |
гу́бна-губны́я |
| Р. |
гу́бна-губно́га |
гу́бна-губно́й
гу́бна-губно́е |
гу́бна-губно́га |
гу́бна-губны́х |
| Д. |
гу́бна-губно́му |
гу́бна-губно́й |
гу́бна-губно́му |
гу́бна-губны́м |
| В. |
гу́бна-губны́ (неадуш.)
гу́бна-губно́га (адуш.) |
гу́бна-губну́ю |
гу́бна-губно́е |
гу́бна-губны́я (неадуш.)
гу́бна-губны́х (адуш.) |
| Т. |
гу́бна-губны́м |
гу́бна-губно́й
гу́бна-губно́ю |
гу́бна-губны́м |
гу́бна-губны́мі |
| М. |
гу́бна-губны́м |
гу́бна-губно́й |
гу́бна-губны́м |
гу́бна-губны́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
гу́бна-зубны́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
гу́бна-зубны́ |
гу́бна-зубна́я |
гу́бна-зубно́е |
гу́бна-зубны́я |
| Р. |
гу́бна-зубно́га |
гу́бна-зубно́й
гу́бна-зубно́е |
гу́бна-зубно́га |
гу́бна-зубны́х |
| Д. |
гу́бна-зубно́му |
гу́бна-зубно́й |
гу́бна-зубно́му |
гу́бна-зубны́м |
| В. |
гу́бна-зубны́ (неадуш.)
гу́бна-зубно́га (адуш.) |
гу́бна-зубну́ю |
гу́бна-зубно́е |
гу́бна-зубны́я (неадуш.)
гу́бна-зубны́х (адуш.) |
| Т. |
гу́бна-зубны́м |
гу́бна-зубно́й
гу́бна-зубно́ю |
гу́бна-зубны́м |
гу́бна-зубны́мі |
| М. |
гу́бна-зубны́м |
гу́бна-зубно́й |
гу́бна-зубны́м |
гу́бна-зубны́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
гу́бна-губны́ лингв. гу́бно-губно́й
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
гу́бна-зубны́ лингв. губно-зубно́й
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
гу́бна-губны́, ‑ая, ‑ое.
Які ўтвараецца збліжэннем або змыканнем губ; білабіяльны (пра гукі мовы). Губна-губны зычны «б».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гу́бна-зубны́, ‑ая, ‑ое.
Які ўтвараецца збліжэннем або змыканнем ніжняй губы з верхнімі зубамі; лабіядэнтальны (пра гукі мовы). Губна-зубны зычны «ф».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гу́бно-губно́й лингв. гу́бна-губны́.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
гу́бно-зубно́й лингв. гу́бна-зубны́.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
білабія́льны, ‑ая, ‑ае.
Тое, што і губна-губны.
[Лац. bis — двойчы і labialis — губны.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
лабіядэнта́льны, ‑ая, ‑ае.
Спец. Тое, што і губна-зубны.
[Ад лац. labium — губа і dens (dentis) — зуб.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)