губкава́ты, -ая, -ае.

Порысты, падобны на губку².

Губкаватая рызіна.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

губкава́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. губкава́ты губкава́тая губкава́тае губкава́тыя
Р. губкава́тага губкава́тай
губкава́тае		 губкава́тага губкава́тых
Д. губкава́таму губкава́тай губкава́таму губкава́тым
В. губкава́ты (неадуш.)
губкава́тага (адуш.)		 губкава́тую губкава́тае губкава́тыя (неадуш.)
губкава́тых (адуш.)
Т. губкава́тым губкава́тай
губкава́таю		 губкава́тым губкава́тымі
М. губкава́тым губкава́тай губкава́тым губкава́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

губкава́ты гу́бчатый;

~тая рызі́на — гу́бчатая рези́на

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

губкава́ты, ‑ая, ‑ае.

Падобны да губкі ​2 (у 2 знач.); порысты. Губкаватая рызіна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

губча́ты, -ая, -ае.

Тое, што і губкаваты.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мікрапо́рысты, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае мікраскапічныя поры; губчаты, губкаваты (пра рызіну).

2. Зроблены з такой рызіны. Мікрапорыстая падэшва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гу́бчатый губча́ты, губкава́ты;

гу́бчатое желе́зо тех. гу́бчатае (губкава́тае) жале́за.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)