губе́рнскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. губе́рнскі губе́рнская губе́рнскае губе́рнскія
Р. губе́рнскага губе́рнскай
губе́рнскае
губе́рнскага губе́рнскіх
Д. губе́рнскаму губе́рнскай губе́рнскаму губе́рнскім
В. губе́рнскі (неадуш.)
губе́рнскага (адуш.)
губе́рнскую губе́рнскае губе́рнскія (неадуш.)
губе́рнскіх (адуш.)
Т. губе́рнскім губе́рнскай
губе́рнскаю
губе́рнскім губе́рнскімі
М. губе́рнскім губе́рнскай губе́рнскім губе́рнскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

губе́рнскі губе́рнский;

г. го́рад — губе́рнский го́род

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

губе́рнскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да губерні. Губернскі сакратар. Губернскае праўленне.

•••

Губернскі горад гл. горад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

губе́рня, -і, мн. -і, -яў, ж.

Асноўная адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў Расіі ў розныя часы.

І пайшла пісаць губерня (разм.) — усё прыйшло ў рух, пачаўся перапалох.

|| прым. губе́рнскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

губе́рнский губе́рнскі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

губвыканко́м, ‑а, м.

Гіст. Губернскі выканаўчы камітэт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

губрэўко́м, ‑а, м.

Гіст. Губернскі рэвалюцыйны камітэт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ма́ршал ’воінскае званне вышэйшага каманднага саставу’, ’губернскі прадвадзіцель дваранства’ (ТСБМ, Нас.). Запазычана з рус. мовы, у якой маршал з с.-в.-ням. marschalc ’стайнік’ (Фасмер, 2, 576; Крукоўскі, Уплыў, 82).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

перава́біць, ‑блю, ‑біш, ‑біць; зак., каго-што.

Заахвоціўшы, зацікавіўшы чым‑н., угаварыць перайсці, пераехаць куды‑н.; схіліць на свой бок. Вежа прыбавіў .. [Геленв] пенсіі, плаціў цяпер сто рублёў, абы не перавабілі ў губернскі тэатр. Караткевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

не́калішні, ‑яя, ‑яе.

Разм. Які быў калісьці раней, у мінулым; былы. — Некалішні Мінск быў звычайны губернскі горад... Васілевіч. За горадам яны пайшлі не па шасэ, а па сцежцы.. ў хвойнік побач з пасёлкам, які ў некалішнія часы быў месцам гулянак гарадской і пасялковай моладзі. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)