губа́ты, -ая, -ае (разм.).

3 вялікімі тоўстымі губамі¹.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

губа́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. губа́ты губа́тая губа́тае губа́тыя
Р. губа́тага губа́тай
губа́тае		 губа́тага губа́тых
Д. губа́таму губа́тай губа́таму губа́тым
В. губа́ты (неадуш.)
губа́тага (адуш.)		 губа́тую губа́тае губа́тыя (неадуш.)
губа́тых (адуш.)
Т. губа́тым губа́тай
губа́таю		 губа́тым губа́тымі
М. губа́тым губа́тай губа́тым губа́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

губа́ты разг. губа́стый, толстогу́бый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

губа́ты, ‑ая, ‑ае.

Разм. З вялікімі тоўстымі губамі. Дома быў толькі адзін санлівы губаты хлопец, які ляжаў на ложку ў пінжаку і ботах. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

губа́сты, -ая, -ае (разм.).

Тое, што і губаты.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

губа́сты разг., см. губа́ты

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

губа́стый разг. губа́ты, губа́сты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

толстогу́бый таўстагу́бы, разг. губа́ты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

губа́сты, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і губаты. Вада сцякае серабрыстымі струменьчыкамі з губастай пысы [лася], з шырокай шыі, з мокрых бліскучых бакоў. В. Вольскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Салагу́бы ’губаты’ (Ян.). Кантамінацыя салапаты (гл.) і губа.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)