Губарэ́вічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Губарэ́вічы | |
Губарэ́вічаў |
|
| Губарэ́вічам | |
| Губарэ́вічы | |
| Губарэ́вічамі | |
| Губарэ́вічах |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Губарэ́вічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Губарэ́вічы | |
Губарэ́вічаў |
|
| Губарэ́вічам | |
| Губарэ́вічы | |
| Губарэ́вічамі | |
| Губарэ́вічах |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
салдафо́нства, ‑а,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падо́нне, ‑я,
Тое, што і падонкі (у 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паскрыпе́ць, ‑плю, ‑піш, ‑піць;
Скрыпець некаторы час.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
хітрэ́нны, ‑ая, ‑ае.
Вельмі хітры.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
суфлёр, ‑а,
Работнік тэатра, які суфліруе акцёрам.
[Фр. souffleur.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абпо́ўзаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
Поўзаючы, пабыць усюды, у розных месцах.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
калакалу́ша, ‑ы,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
расшкумата́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
контратакава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе;
Правесці (праводзіць) контратаку.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)