гуа́шавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гуа́шавы гуа́шавая гуа́шавае гуа́шавыя
Р. гуа́шавага гуа́шавай
гуа́шавае		 гуа́шавага гуа́шавых
Д. гуа́шаваму гуа́шавай гуа́шаваму гуа́шавым
В. гуа́шавы (неадуш.)
гуа́шавага (адуш.)		 гуа́шавую гуа́шавае гуа́шавыя (неадуш.)
гуа́шавых (адуш.)
Т. гуа́шавым гуа́шавай
гуа́шаваю		 гуа́шавым гуа́шавымі
М. гуа́шавым гуа́шавай гуа́шавым гуа́шавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гуа́шавы гуа́шевый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гуа́шавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да гуашы, з’яўляецца гуашшу. Гуашавыя фарбы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гуа́ш, -ы, ж.

Непразрыстая фарба, а таксама карціна, малюнак, выкананыя гэтай фарбай.

|| прым. гуа́шавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)