Грэ́цыя

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Грэ́цыя
Р. Грэ́цыі
Д. Грэ́цыі
В. Грэ́цыю
Т. Грэ́цыяй
Грэ́цыяю
М. Грэ́цыі

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дра́хма, -ы, мн. -ы, -аў, ж.

1. Сярэбраная манета ў Старажытнай Грэцыі, а таксама грашовая адзінка ў Грэцыі да 2002 г.

2. Адзінка аптэкарскай вагі, роўная 3,73 г, што існавала да ўвядзення метрычнай сістэмы мер.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

або́л

‘манета ў Старажытнай Грэцыі’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. або́л або́лы
Р. або́ла або́лаў
Д. або́лу або́лам
В. або́л або́лы
Т. або́лам або́ламі
М. або́ле або́лах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гетэры́ст

‘член тайнага таварыства ў Грэцыі ў XIX ст.’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гетэры́ст гетэры́сты
Р. гетэры́ста гетэры́стаў
Д. гетэры́сту гетэры́стам
В. гетэры́ста гетэры́стаў
Т. гетэры́стам гетэры́стамі
М. гетэры́сце гетэры́стах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

астракі́зм, -у, м. (кніжн.).

1. У Старажытнай Грэцыі — выгнанне небяспечных для дзяржавы грамадзян, што вырашалася шляхам тайнага галасавання.

2. перан. Выгнанне, ганенне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ры́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.

У Старажытнай Грэцыі і Рыме: прамоўца, а таксама настаўнік красамоўства.

|| прым. ры́тарскі, -ая, -ае.

Рытарскае мастацтва.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

грэ́кі, -аў, адз. грэк, -а, м.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Грэцыі.

|| ж. грача́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. грэ́часкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ле́пта, -ы, ДМ -пце, ж.

1. Дробная медная манета ў Старажытнай Грэцыі.

2. перан. Пасільны ўклад у якую-н. агульную справу.

Унесці сваю лепту.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сінклі́т, -а, М -лі́це, м.

1. Сход вышэйшых саноўнікаў у Старажытнай Грэцыі (гіст.).

2. Сход духоўных асоб, духавенства.

Сабраўся ўвесь духоўны с. з кансісторскімі чыноўнікамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

іані́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да Іаніі (вобласці Старажытнай Грэцыі). // Які мае адносіны да архітэктурнага стылю, характэрнага Старажытнай Грэцыі і Іаніі. Іанічная архітэктура. Іанічная калона.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)