грэ́бціся, грабу́ся, грабе́шся, грабе́цца; грабёмся, грабяце́ся, грабу́цца; гро́бся, грэ́блася; грабі́ся; незак.

Капацца, разграбаць што-н. пальцамі, лапамі.

Г. ў пяску.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

грэ́бціся

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. грабу́ся грабё́мся
2-я ас. грабе́шся грабяце́ся
3-я ас. грабе́цца грабу́цца
Прошлы час
м. гро́бся грэ́бліся
ж. грэ́блася
н. грэ́блася
Загадны лад
2-я ас. грабі́ся грабі́цеся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

грэ́бціся несов.

1. копа́ться, разгреба́ть;

г. ў пяску́ — копа́ться в песке́;

2. страд. грести́сь; см. грэ́бці 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

грэ́бціся і грабці́ся, грабуся, грабешся, грабецца; грабёмся, грабяцеся; пр. гробся, граблася і граблася, грэблася і граблося; незак.

1. Капацца, разграбаць што‑н. лапамі, пальцамі. Пасярод вуліцы заклапочана грабецца вялізны певень з чарадою кур — шукаюць спажывы. Палтаран. [Мацевіха] была на полі. Юрка гробся ў зямлі побач з ёю. Чорны.

2. Разм. Плысці, пасоўвацца, грабучы чым‑н. Грэбціся да берага. □ Павольна адзінокі параходзік Грабецца супраць круталобых хваль. Блатун. // перан. Імкнуцца да чаго‑н., пераадольваючы цяжкасці. — Не ў мае пяцьдзесят пяць год такую прамудрасць засвойваць, няхай ужо сыны мае.. на гэту справу грабуцца. Лынькоў.

3. Зал. да грэбці (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

грабці́ся,

гл. грэбціся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

грэ́бацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

Разм. Грэбціся, корпацца. — Наляціць Доньку ад камандзіра, — пачуў .. [Дзямід Сыч] за сваёй спіною ажыўлены голас Ражанскага, — грэбаецца, як тая курыца. Паслядовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)