грэ́блівы, -ая, -ае.

Які гадліва адносіцца да неахайнасці і ўсюды яе падазрае.

Г. чалавек.

|| наз. грэ́блівасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

грэ́блівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. грэ́блівы грэ́блівая грэ́блівае грэ́блівыя
Р. грэ́блівага грэ́блівай
грэ́блівае		 грэ́блівага грэ́блівых
Д. грэ́бліваму грэ́блівай грэ́бліваму грэ́блівым
В. грэ́блівы (неадуш.)
грэ́блівага (адуш.)		 грэ́блівую грэ́блівае грэ́блівыя (неадуш.)
грэ́блівых (адуш.)
Т. грэ́блівым грэ́блівай
грэ́бліваю		 грэ́блівым грэ́блівымі
М. грэ́блівым грэ́блівай грэ́блівым грэ́блівых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

грэ́блівы брезгли́вый; пренебрежи́тельный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

грэ́блівы, ‑ая, ‑ае.

Які адчувае агіду, гадлівасць да ўсякай неахайнасці і ўсюды яе падазрае. Грэблівы чалавек. // Які выражае агіду, гадлівасць. Грэблівая міна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

брезгли́вый грэ́блівы, гідлі́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гадлі́вы, -ая, -ае.

Які не можа пераносіць гадкага; грэблівы.

Г. чалавек.

Г. жэст (поўны агіды, грэблівасці).

|| наз. гадлі́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

брезгли́вец разг. грэ́блівы, -вага м., гідлі́вы, -вага м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гадлі́вы, ‑ая, ‑ае.

Які не можа цярпець, не пераносіць гадкага; брыдлівы, грэблівы. Гадлівы чалавек. // Поўны агіды, грэблівасці. [Гунава] з гадлівай грымасай пацёр руку аб палу фрэнча. Пляма не сыходзіла. Самуйлёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)