гры́ўневы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гры́ўневы гры́ўневая гры́ўневае гры́ўневыя
Р. гры́ўневага гры́ўневай
гры́ўневае		 гры́ўневага гры́ўневых
Д. гры́ўневаму гры́ўневай гры́ўневаму гры́ўневым
В. гры́ўневы
гры́ўневага		 гры́ўневую гры́ўневае гры́ўневыя
гры́ўневых
Т. гры́ўневым гры́ўневай
гры́ўневаю		 гры́ўневым гры́ўневымі
М. гры́ўневым гры́ўневай гры́ўневым гры́ўневых

Крыніцы: tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гры́ўня, -і, мн. -і, гры́вень і -яў, ж. (гіст.).

1. У Вялікім Княстве Літоўскім: адзінка вагі каштоўных металаў вагой каля фунта¹.

2. У Старажытнай Русі: сярэбранае або залатое ўпрыгожанне, якое насілі на шыі.

3. У Расіі: манета вартасцю ў 10 капеек (разм.).

|| прым. гры́ўневы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)