гры́фавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гры́фавы гры́фавая гры́фавае гры́фавыя
Р. гры́фавага гры́фавай
гры́фавае		 гры́фавага гры́фавых
Д. гры́фаваму гры́фавай гры́фаваму гры́фавым
В. гры́фавы (неадуш.)
гры́фавага (адуш.)		 гры́фавую гры́фавае гры́фавыя (неадуш.)
гры́фавых (адуш.)
Т. гры́фавым гры́фавай
гры́фаваю		 гры́фавым гры́фавымі
М. гры́фавым гры́фавай гры́фавым гры́фавых

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

грыф¹, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. У антычнай міфалогіі: крылатае страшыдла з тулавам ільва і галавой арла.

2. Драпежная птушка сямейства ястрабіных, якая жывіцца падлай.

|| прым. гры́фавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)