гры́п

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. гры́п
Р. гры́пу
Д. гры́пу
В. гры́п
Т. гры́пам
М. гры́пе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

грып, -у, м.

Вірусная хвароба з запаленнем дыхальных шляхоў і гарачкай.

Пандэмічны г.

|| прым. грыпо́зны, -ая, -ае.

Г. хворы.

Г. стан.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

грып (род. гры́пу) м. грипп

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

грып, ‑у, м.

Вострая вірусная хвароба, галоўнымі рысамі якой з’яўляюцца запаленне дыхальных шляхоў і гарачка.

[Фр. grippe.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Грып ’грып’. Рус. грипп, укр. грип. Запазычанне з франц. мовы; параўн. франц. grippe ’тс’ (паходжанне самога франц. слова не вельмі яснае; агляд версій гл. у Фасмера, 1, 459; Шанскага, 1, Г, 173).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

грыпава́ць, -пу́ю, -пу́еш, -пу́е; -пу́й; незак. (разм.).

Хварэць на грып.

Цэлы тыдзень грыпаваў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

грипп мед. грып, род. гры́пу м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́чухацца, -аюся, -аешся, -аецца; зак. (разм.).

Справіцца з цяжкімі абставінамі, хваробай; акрыяць.

Так адхварэла на грып, што ледзь вычухалася.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

інфлюэ́нца, ‑ы, ж.

Уст. Грып.

[Іт. influenza.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нагляда́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -а́ецца; незак.

1. Бываць, здарацца, назірацца.

Наглядаюцца памылкі ў працы.

2. Адзначацца.

Наглядаецца зніжэнне захворванняў на грып.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)