Гры́нвіч

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Гры́нвіч
Р. Гры́нвіча
Д. Гры́нвічу
В. Гры́нвіч
Т. Гры́нвічам
М. Гры́нвічы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Гри́нвич Гры́нвіч, -ча м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)