грымё́рскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. грымё́рскі грымё́рская грымё́рскае грымё́рскія
Р. грымё́рскага грымё́рскай
грымё́рскае		 грымё́рскага грымё́рскіх
Д. грымё́рскаму грымё́рскай грымё́рскаму грымё́рскім
В. грымё́рскі (неадуш.)
грымё́рскага (адуш.)		 грымё́рскую грымё́рскае грымё́рскія (неадуш.)
грымё́рскіх (адуш.)
Т. грымё́рскім грымё́рскай
грымё́рскаю		 грымё́рскім грымё́рскімі
М. грымё́рскім грымё́рскай грымё́рскім грымё́рскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

грымёрскі гримёрский

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

грымёрскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да грымёра, належыць яму. Грымёрскае майстэрства. Грымёрскія абавязкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

грымёр, -а, мн. -ы, -аў, м.

Работнік тэатра, які грыміруе артыстаў.

|| прым. грымёрскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гримёрский грымёрскі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)