гры́жавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гры́жавы гры́жавая гры́жавае гры́жавыя
Р. гры́жавага гры́жавай
гры́жавае		 гры́жавага гры́жавых
Д. гры́жаваму гры́жавай гры́жаваму гры́жавым
В. гры́жавы (неадуш.)
гры́жавага (адуш.)		 гры́жавую гры́жавае гры́жавыя (неадуш.)
гры́жавых (адуш.)
Т. гры́жавым гры́жавай
гры́жаваю		 гры́жавым гры́жавымі
М. гры́жавым гры́жавай гры́жавым гры́жавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гры́жавы гры́жевый, грыжево́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гры́жавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да грыжы. Грыжавая адтуліна. Грыжавая павязка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гры́жа, -ы, мн. -ы, грыж, ж.

1. Хвароба, звязаная з выпадзеннем часткі якога-н. унутранага органа за межы поласці, у якой ён знаходзіцца.

2. Выпучаны такім чынам орган.

|| прым. гры́жавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

грыжево́й, гры́жевый гры́жавы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)