грушо́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
грушо́ўка |
грушо́ўкі |
| Р. |
грушо́ўкі |
грушо́вак |
| Д. |
грушо́ўцы |
грушо́ўкам |
| В. |
грушо́ўку |
грушо́ўкі |
| Т. |
грушо́ўкай грушо́ўкаю |
грушо́ўкамі |
| М. |
грушо́ўцы |
грушо́ўках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
грушо́ўка ж., в разн. знач. грушо́вка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
грушо́ўка, ‑і, ДМ ‑шоўцы, ж.
1. Сорт ранняй яблыні з салодкімі пладамі.
2. Плод гэтай яблыні.
3. Грушавая наліўка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
грушо́вка грушо́ўка, -кі ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)