групаўшчы́на, -ы, ж. (неадабр.).

Адсутнасць адзінства інтарэсаў у калектыве, перавага групавых інтарэсаў над агульнымі.

Барацьба з групаўшчынай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

групаўшчы́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. групаўшчы́на
Р. групаўшчы́ны
Д. групаўшчы́не
В. групаўшчы́ну
Т. групаўшчы́най
групаўшчы́наю
М. групаўшчы́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

групаўшчы́на ж., неодобр. групповщи́на

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

групаўшчы́на, ‑ы, ж.

Адсутнасць адзінства ў дзейнасці якога‑н. калектыву: адасабленне невялікіх груп, якія абараняюць свае вузкагрупавыя інтарэсы. Ліквідаваць групаўшчыну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

групповщи́на групаўшчы́на, -ны ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ка́ставасць, ‑і, ж.

Саслоўная або прафесіянальная адасобленасць, групаўшчына. Акцёрская каставасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)