грунтавы́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
грунтавы́ |
грунтава́я |
грунтаво́е |
грунтавы́я |
| Р. |
грунтаво́га |
грунтаво́й грунтаво́е |
грунтаво́га |
грунтавы́х |
| Д. |
грунтаво́му |
грунтаво́й |
грунтаво́му |
грунтавы́м |
| В. |
грунтавы́ (неадуш.) грунтаво́га (адуш.) |
грунтаву́ю |
грунтаво́е |
грунтавы́я (неадуш.) грунтавы́х (адуш.) |
| Т. |
грунтавы́м |
грунтаво́й грунтаво́ю |
грунтавы́м |
грунтавы́мі |
| М. |
грунтавы́м |
грунтаво́й |
грунтавы́м |
грунтавы́х |
Іншыя варыянты:
грунто́вы.
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
гле́бава-грунтавы́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
гле́бава-грунтавы́ |
гле́бава-грунтава́я |
гле́бава-грунтаво́е |
гле́бава-грунтавы́я |
| Р. |
гле́бава-грунтаво́га |
гле́бава-грунтаво́й гле́бава-грунтаво́е |
гле́бава-грунтаво́га |
гле́бава-грунтавы́х |
| Д. |
гле́бава-грунтаво́му |
гле́бава-грунтаво́й |
гле́бава-грунтаво́му |
гле́бава-грунтавы́м |
| В. |
гле́бава-грунтавы́ (неадуш.) гле́бава-грунтаво́га (адуш.) |
гле́бава-грунтаву́ю |
гле́бава-грунтаво́е |
гле́бава-грунтавы́я (неадуш.) гле́бава-грунтавы́х (адуш.) |
| Т. |
гле́бава-грунтавы́м |
гле́бава-грунтаво́й гле́бава-грунтаво́ю |
гле́бава-грунтавы́м |
гле́бава-грунтавы́мі |
| М. |
гле́бава-грунтавы́м |
гле́бава-грунтаво́й |
гле́бава-грунтавы́м |
гле́бава-грунтавы́х |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
грунтавы́, ‑ая, ‑ое.
1. Які мае адносіны да грунту (у 1 знач.). Грунтавая дарога. Грунтавыя воды.
2. Які мае адносіны да грунту (у 5 знач.). Грунтавыя фарбы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
грунт, -у, М -нце, мн. грунты́, -о́ў, м.
1. Глеба, зямля.
Гліністы г.
2. Цвёрдае дно пад вадой.
Убіць па́лі ў г.
3. Слой рэчыва, якім пакрыта палатно ці дрэва, прызначаныя для жывапісу.
Нанесці г. на палатно.
4. перан. Тое галоўнае, на чым асноўваецца, грунтуецца што-н.
|| прым. грунтавы́, -а́я, -о́е (да 1 і 3 знач.).
Грунтавыя воды.
Грунтавая дарога (не брукаваная). Грунтавыя фарбы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
грунтово́й грунтавы́;
грунтова́я доро́га грунтава́я даро́га;
грунтовы́е кра́ски грунтавы́я фа́рбы;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
басе́йн, -а, мн. -ы, -аў, м.
1. Спецыяльна збудаваны штучны вадаём для плавання, купання.
Зімні б.
Спартыўны б.
2. Тэрыторыя, з якой паверхневыя і грунтавыя воды сцякаюць у дадзены вадаём.
Б.
Прыпяці.
3. Зона залягання карысных выкапняў.
Каменнавугальны б.
|| прым. басе́йнавы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
суча́сны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да цяперашняга часу, да сваёй эпохі. У сучаснай беларускай мове шмат службовых слоў для ўстанаўлення сувязей паміж членамі сказа. Цікоцкі. Для сучаснага чытача гэта ўжо ў значнай ступені мастацкі дакумент пачуццяў і спраў мінулых дзён. Гіст. бел. сав. літ. Раіса іграла мелодыі сучасных песень, а гэта было зразумела і проста. Шамякін.
2. Які знаходзіцца на ўзроўні свайго веку, адпавядае патрабаванням свайго часу. Дасягненні сучаснай навукі. Сучаснае абсталяванне. Сучасныя хуткасці. □ Калхіду асушыць можна, сучасная тэхніка здолее гэта здзейсніць. Самуйлёнак. Значыць, мы з табой адсталыя, Значыць, несучасныя: Месім гурбы не расталыя Напрадвесні ў лесе часта мы .. І зрываем на праталінах Сонтравы зеанкі зубчастыя... Гэта значыць: не адсталыя, Значыць, мы з табой сучасныя. Жычка. // Важны для цяперашняга моманту; выкліканы патрабаваннямі свайго часу; актуальны. Сучасная тэма.
3. Які адбываецца цяпер, у дадзены час; цяперашні. [Міколка:] — Сучаснае жыццё, яно ў нашых руках! Нікановіч. Сучаснымі крыніцамі жыўлення азёр з’яўляюцца дажджавыя, снегавыя, рачныя і грунтавыя воды. «Прырода Беларусі».
4. у знач. наз. суча́снае, ‑ага, н. Цяперашні час; падзеі, якія адбываюцца цяпер, у дадзены час. Гадае той аб прышласці далёкай, Хто верыць у сучаснае душой. Глебка. [Якаў] расказаў мне пра ўсё сваё мінулае, а тое сучаснае, пра што будзе ісці гаворка далей, адбылося, як кажуць, на маіх вачах. Кулакоўскі.
•••
Сучаснае пяцібор’е гл. пяцібор’е.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)