грунтавы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. грунтавы́ грунтава́я грунтаво́е грунтавы́я
Р. грунтаво́га грунтаво́й
грунтаво́е		 грунтаво́га грунтавы́х
Д. грунтаво́му грунтаво́й грунтаво́му грунтавы́м
В. грунтавы́ (неадуш.)
грунтаво́га (адуш.)		 грунтаву́ю грунтаво́е грунтавы́я (неадуш.)
грунтавы́х (адуш.)
Т. грунтавы́м грунтаво́й
грунтаво́ю		 грунтавы́м грунтавы́мі
М. грунтавы́м грунтаво́й грунтавы́м грунтавы́х

Іншыя варыянты: грунто́вы.

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

грунтавы́ в разн. знач. грунтово́й;

~ва́я даро́га — грунтова́я дорога;

~вы́я фа́рбы — грунтовы́е кра́ски

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

грунтавы́, ‑ая, ‑ое.

1. Які мае адносіны да грунту (у 1 знач.). Грунтавая дарога. Грунтавыя воды.

2. Які мае адносіны да грунту (у 5 знач.). Грунтавыя фарбы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

грунт, -у, М -нце, мн. грунты́, -о́ў, м.

1. Глеба, зямля.

Гліністы г.

2. Цвёрдае дно пад вадой.

Убіць па́лі ў г.

3. Слой рэчыва, якім пакрыта палатно ці дрэва, прызначаныя для жывапісу.

Нанесці г. на палатно.

4. перан. Тое галоўнае, на чым асноўваецца, грунтуецца што-н.

|| прым. грунтавы́, -а́я, -о́е (да 1 і 3 знач.).

Грунтавыя воды.

Грунтавая дарога (не брукаваная). Грунтавыя фарбы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гле́бава-грунтавы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гле́бава-грунтавы́ гле́бава-грунтава́я гле́бава-грунтаво́е гле́бава-грунтавы́я
Р. гле́бава-грунтаво́га гле́бава-грунтаво́й
гле́бава-грунтаво́е		 гле́бава-грунтаво́га гле́бава-грунтавы́х
Д. гле́бава-грунтаво́му гле́бава-грунтаво́й гле́бава-грунтаво́му гле́бава-грунтавы́м
В. гле́бава-грунтавы́ (неадуш.)
гле́бава-грунтаво́га (адуш.)		 гле́бава-грунтаву́ю гле́бава-грунтаво́е гле́бава-грунтавы́я (неадуш.)
гле́бава-грунтавы́х (адуш.)
Т. гле́бава-грунтавы́м гле́бава-грунтаво́й
гле́бава-грунтаво́ю		 гле́бава-грунтавы́м гле́бава-грунтавы́мі
М. гле́бава-грунтавы́м гле́бава-грунтаво́й гле́бава-грунтавы́м гле́бава-грунтавы́х

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

грунто́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. грунто́вы грунто́вая грунто́вае грунто́выя
Р. грунто́вага грунто́вай
грунто́вае		 грунто́вага грунто́вых
Д. грунто́ваму грунто́вай грунто́ваму грунто́вым
В. грунто́вы (неадуш.)
грунто́вага (адуш.)		 грунто́вую грунто́вае грунто́выя (неадуш.)
грунто́вых (адуш.)
Т. грунто́вым грунто́вай
грунто́ваю		 грунто́вым грунто́вымі
М. грунто́вым грунто́вай грунто́вым грунто́вых

Іншыя варыянты: грунтавы́.

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

грунтово́й грунтавы́;

грунтова́я доро́га грунтава́я даро́га;

грунтовы́е кра́ски грунтавы́я фа́рбы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Трал ’вялікая сетка для лоўлі рыбы з суднаў’, ’гідраграфічныя прылады для даследавання марскога дна’ (ТСБМ). Праз польскую ці рускую мовы з англ. trawl ’грунтавы невад у выглядзе доўгага мяшка’, ’цягнуць сеткі па дну’ < лац. tragula ’невад’ (Фасмер, 4, 93; ЕСУМ, 5, 617).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)