грунтава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; незак., што.

Пакрываць грунтам (у 3 знач.).

Г. палатно.

|| зак. загрунтава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны.

|| наз. грунтава́нне, -я, н. і грунто́ўка, -і, ДМ -о́ўцы, ж.

|| прым. грунто́вачны, -ая, -ае і грунтава́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

грунтава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. грунту́ю грунту́ем
2-я ас. грунту́еш грунту́еце
3-я ас. грунту́е грунту́юць
Прошлы час
м. грунтава́ў грунтава́лі
ж. грунтава́ла
н. грунтава́ла
Загадны лад
2-я ас. грунту́й грунту́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час грунту́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

грунтава́ць несов.

1. спец. грунтова́ть;

2. осно́вывать, бази́ровать, стро́ить;

г. свае́ до́казы — осно́вывать (бази́ровать, стро́ить) свои́ доказа́тельства

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

грунтава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; незак., што.

1. Асноўваць, базіраваць. Грунтаваць вывады на правераных даных.

2. Пакрываць грунтам (у 5 знач.). Грунтаваць мэблю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

загрунтава́ць гл. грунтаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

грунто́ўка, -і, ДМ -то́ўцы, ж.

1. гл. грунтаваць.

2. Тое, што і грунт (у 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

грунтова́ть несов., спец. грунтава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бази́ровать несов. грунтава́ць, базі́раваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

грунтава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. грунтаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

грунто́ўка, ‑і, ДМ ‑тоўцы, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. грунтаваць.

2. Тое, што і грунт (у 5 знач.). Клеявая грунтоўна. Масляная грунтоўна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)