грукатня́, -і́, ж. (разм.).

Тое, што і грукат.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

грукатня́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. грукатня́
Р. грукатні́
Д. грукатні́
В. грукатню́
Т. грукатнёй
грукатнёю
М. грукатні́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

грукатня́ ж., разг., см. гру́кат

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

грукатня́, ‑і, ж.

Разм. Тое, што і грукат. Страляніна, гоман і грукатня пачалі аддаляцца... Чарот.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)