кахеці́нцы, -аў, адз. -нец, -нца, м.
Назва грузінаў, якія жывуць у Кахеціі — гістарычнай вобласці Усходняй Грузіі.
|| ж. кахеці́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.
|| прым. кахеці́нскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
грузі́нскі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да Грузіі, грузінаў, належыць ім. Грузінская мова. Грузінскі звычай.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
імерэці́ны, ‑аў; адз. імерэцін, ‑а, м.; імерэцінка, ‑і, ДМ; мн. імерэцінкі, ‑нак; ж.
Назва грузінаў, якія насяляюць Імерэцію — гістарычную вобласць Грузіі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гуры́йцы, ‑аў; адз. гурыец, ‑рыйца, м.; гурыйка, ‑і, ДМ ‑рыйцы; мн. гурыйкі, ‑рыек; ж.
Назва грузінаў, якія жывуць у заходніх раёнах Грузінскай ССР.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ла́зы, ‑аў; адз. лаз, ‑а, м.; лазка, ‑і, ДМ ‑зцы; мн. лазкі, ‑зак; ж.
Этнаграфічная група грузінаў, якая жыве ў Аджарскай АССР і ў Турцыі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
картве́лы, ‑аў; адз. картвел, ‑а, м.; картвелка, ‑і, ДМ ‑лцы; мн. картвелкі, ‑лак; ж.
1. Імя, якім называюць сябе самі грузіны.
2. Назва грузінаў і блізкіх ім народнасцей Закаўказзя (лазаў, мінгрэлаў, сванаў).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)