гру́зчыцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гру́зчыцкі гру́зчыцкая гру́зчыцкае гру́зчыцкія
Р. гру́зчыцкага гру́зчыцкай
гру́зчыцкае		 гру́зчыцкага гру́зчыцкіх
Д. гру́зчыцкаму гру́зчыцкай гру́зчыцкаму гру́зчыцкім
В. гру́зчыцкі (неадуш.)
гру́зчыцкага (адуш.)		 гру́зчыцкую гру́зчыцкае гру́зчыцкія (неадуш.)
гру́зчыцкіх (адуш.)
Т. гру́зчыцкім гру́зчыцкай
гру́зчыцкаю		 гру́зчыцкім гру́зчыцкімі
М. гру́зчыцкім гру́зчыцкай гру́зчыцкім гру́зчыцкіх

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гру́зчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Рабочы на пагрузцы або разгрузцы чаго-н.

|| ж. гру́зчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

|| прым. гру́зчыцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)