грузаві́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Грузавы аўтамабіль.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

грузаві́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. грузаві́к грузавікі́
Р. грузавіка́ грузавіко́ў
Д. грузавіку́ грузавіка́м
В. грузаві́к грузавікі́
Т. грузавіко́м грузавіка́мі
М. грузавіку́ грузавіка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

грузаві́к, -ка́ м. грузови́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

грузаві́к, ‑а, м.

Разм. Грузавы аўтамабіль. Удзень і ўночы стэпам пылілі грузавікі, везлі на элеватар у мяхах і проста ў кузавах золата — у поце запрацаваны хлеб. Даніленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Грузаві́к ’грузавік’ (БРС). Укр. грузови́к. Запазычанне з рус. грузови́к ’тс’ (якое ў слоўніках вядома з 1935 г.). Параўн. Шанскі, 1, Г, 184.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

аднато́нны², -ая, -ае.

Разлічаны на перавозку адной тоны грузу.

А. грузавік.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

грузови́к грузаві́к, -ка́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ламаво́з

‘грузавік’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ламаво́з ламаво́зы
Р. ламаво́за ламаво́заў
Д. ламаво́зу ламаво́зам
В. ламаво́з ламаво́зы
Т. ламаво́зам ламаво́замі
М. ламаво́зе ламаво́зах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

цяжараво́з

‘грузавік’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. цяжараво́з цяжараво́зы
Р. цяжараво́за цяжараво́заў
Д. цяжараво́зу цяжараво́зам
В. цяжараво́з цяжараво́зы
Т. цяжараво́зам цяжараво́замі
М. цяжараво́зе цяжараво́зах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

насе́вак, -се́ўку, м. (разм.).

1. Насенне, прызначанае для пасеву.

Грузавік вазіў н.

2. Наогул усё тое, што сеецца, ляціць, падае зверху.

Н. з шышак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)