грудзі́нны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
грудзі́нны |
грудзі́нная |
грудзі́ннае |
грудзі́нныя |
| Р. |
грудзі́ннага |
грудзі́ннай грудзі́ннае |
грудзі́ннага |
грудзі́нных |
| Д. |
грудзі́ннаму |
грудзі́ннай |
грудзі́ннаму |
грудзі́нным |
| В. |
грудзі́нны (неадуш.) грудзі́ннага (адуш.) |
грудзі́нную |
грудзі́ннае |
грудзі́нныя (неадуш.) грудзі́нных (адуш.) |
| Т. |
грудзі́нным |
грудзі́ннай грудзі́ннаю |
грудзі́нным |
грудзі́ннымі |
| М. |
грудзі́нным |
грудзі́ннай |
грудзі́нным |
грудзі́нных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
грудзі́на, -ы, мн. -ы, -дзі́н, ж.
1. Грудная косць, з якой злучаны пярэднія канцы грудных рэбраў і часткі плечавога пояса.
2. Верхняя пярэдняя частка вопраткі, якая прыкрывае грудзі.
|| прым. грудзі́нны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)