грубія́нскі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. грубія́нскі грубія́нская грубія́нскае грубія́нскія
Р. грубія́нскага грубія́нскай
грубія́нскае		 грубія́нскага грубія́нскіх
Д. грубія́нскаму грубія́нскай грубія́нскаму грубія́нскім
В. грубія́нскі (неадуш.)
грубія́нскага (адуш.)		 грубія́нскую грубія́нскае грубія́нскія (неадуш.)
грубія́нскіх (адуш.)
Т. грубія́нскім грубія́нскай
грубія́нскаю		 грубія́нскім грубія́нскімі
М. грубія́нскім грубія́нскай грубія́нскім грубія́нскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

грубія́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. грубія́нскі грубія́нская грубія́нскае грубія́нскія
Р. грубія́нскага грубія́нскай
грубія́нскае		 грубія́нскага грубія́нскіх
Д. грубія́нскаму грубія́нскай грубія́нскаму грубія́нскім
В. грубія́нскі (неадуш.)
грубія́нскага (адуш.)		 грубія́нскую грубія́нскае грубія́нскія (неадуш.)
грубія́нскіх (адуш.)
Т. грубія́нскім грубія́нскай
грубія́нскаю		 грубія́нскім грубія́нскімі
М. грубія́нскім грубія́нскай грубія́нскім грубія́нскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

грубія́нскі гру́бый, де́рзкий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

грубія́нскі, ‑ая, ‑ае.

Уласцівы грубіяну. Грубіянскі ўчынак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

грубія́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек, які груба і дзёрзка адносіцца да іншых.

|| ж. грубія́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. грубія́нскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

де́рзкий

1. дзёрзкі; (грубый) гру́бы, грубія́нскі;

2. (смелый) дзёрзкі; адва́жны, сме́лы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)