буго́р, -гра́, мн. -гры́, -гро́ў, м.

Невялікае ўзвышша, узгорак.

|| памянш. бугаро́к, -рка́, мн. -ркі́, -рко́ў, м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вуго́р¹, -гра́, мн. -гры́, -гро́ў, м.

Рыба атрада касцістых, падобная на змяю.

|| прым. вугро́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вуго́р², -гра́, мн. -гры́, -гро́ў, м.

Невялікі бугарок — тлушчавая пробка ў порах скуры.

Твар у вуграх.

|| прым. вугры́сты, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)