гро́шык

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гро́шык гро́шыкі
Р. гро́шыка гро́шыкаў
Д. гро́шыку гро́шыкам
В. гро́шык гро́шыкі
Т. гро́шыкам гро́шыкамі
М. гро́шыку гро́шыках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

◎ Пта́сі ’птушыны’ (смарг., Сл. ПЗБ). З польск. ptasi ’тс’, нерэгулярнай формы ад ptak ’птушка’ замест ptaszy, параўн. разм. grosik ’грошык’ ад grosz.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

па́лка па́лка, -кі ж.;

◊

па́лка о двух конца́х у кіі́ два канцы́ і або́два б’юць; гро́шык такі́: у ім два бакі́; така́я спра́ва — і ўле́ва, і ўпра́ва;

из-под па́лки з прыму́су; як на па́ншчыне;

вставля́ть (ста́вить) па́лки в колёса даро́гу перасяка́ць (заступа́ць); шко́дзіць;

перегну́ть па́лку кій перагну́ць; ме́ру перабра́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)