Гро́хаў

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Гро́хаў
Р. Гро́хава
Д. Гро́хаву
В. Гро́хаў
Т. Гро́хавам
М. Гро́хаве

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

гро́хаць

‘ствараць грукат’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. гро́хаю гро́хаем
2-я ас. гро́хаеш гро́хаеце
3-я ас. гро́хае гро́хаюць
Прошлы час
м. гро́хаў гро́халі
ж. гро́хала
н. гро́хала
Загадны лад
2-я ас. гро́хай гро́хайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час гро́хаючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)