назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
| Гро́мкага | |
| Гро́мкаму | |
| Гро́мкім | |
| Гро́мкім |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
| Гро́мкага | |
| Гро́мкаму | |
| Гро́мкім | |
| Гро́мкім |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
без,
Спалучэнне з прыназ. «без» выражае:
Азначальныя адносіны
1. Пры апісанні прадмета (з’явы, паняцця) для ўказання на адсутнасць у ім часовай або пастаяннай прыметы, выражанай назоўнікам роднага склону.
2. Пры словах, якія абазначаюць меру або колькасць, паказвае, колькі не хапае да поўнай меры.
Аб’ектныя адносіны
3. Паказвае, што дзеянне адбываецца пры адсутнасці, без удзелу каго‑, чаго‑н.
4. Адпавядае словам: акрамя, за выключэннем, не лічачы.
Акалічнасныя адносіны
5. З некаторымі назоўнікамі ўтварае прыслоўныя спалучэнні, якія выражаюць спосаб дзеяння і інш. акалічнасці.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)