гро́мкий

1. гу́чны, мо́цны;

гро́мкий го́лос гу́чны (мо́цны) го́лас;

2. перен. гу́чны; (о славе — ещё) шыро́кі, гро́мкие слова́ гу́чныя сло́вы;

гро́мкий проце́сс гу́чны працэ́с;

гро́мкая сла́ва гу́чная (шыро́кая) сла́ва;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

го́ласны гро́мкий;

~нае чыта́нне — гро́мкое чте́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

галасне́йшы прил. сравнит. ст. гро́мче; погро́мче; бо́лее гро́мкий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гу́чны

1. зву́чный;

~ная мело́дыя — зву́чная мело́дия;

2. в др. знач. гро́мкий;

г. го́лас — гро́мкий го́лос;

~ная сла́ва — гро́мкая сла́ва

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гучне́йшы прил. сравнит. ст. звучне́е; гро́мче; позвучне́е; погро́мче, бо́лее зву́чный; бо́лее гро́мкий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

плач (род. пла́чу) м., в разн. знач. плач; (громкий, протяжный — ещё) рёв, вой

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

го́гот

1. (крик гусей) го́гат, -ту м.;

2. (громкий хохот) прост. ро́гат, -ту м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зы́чны

1. гро́мкий, зы́чный;

2. грам. согла́сный;

з. гук — согла́сный звук;

мя́ккія ~ныя — мя́гкие согла́сные

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

го́ман, -ну м., разг.

1. го́вор; разгово́р; (громкий) го́мон, галдёж;

2. перен. шум, го́мон; гуд, гуде́ние ср.; гул

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рыга́ць несов.

1. разг. (издавать громкий звук при отрыжке) рыга́ть;

2. груб., прост. (извергать ртом принятую пищу) блева́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)