гро́г

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. гро́г
Р. гро́гу
Д. гро́гу
В. гро́г
Т. гро́гам
М. гро́гу

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

грог, -у, м.

Гарачы напітак з гарэлкі, рому або каньяку, змяшаны з вадой і цукрам.

|| прым. гро́гавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

грог (род. гро́гу) м. грог

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

грог грог, род. гро́гу м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

грог, ‑у, м.

Моцны напітак з каньяку або рому з цукрам і гарачай вадой.

[Англ. grog.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)