гре́цкий / гре́цкий оре́х грэ́цкі (вало́скі) арэ́х.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

воло́шский, см. гре́цкий.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вало́скі: в. арэ́х гре́цкий оре́х

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Грэ́цкі ’грэчаскі’ (БРС, Байк. і Некр.). Рус. дыял. гре́цкий (параўн. і грецкий орех), укр. гре́цький, польск. grecki, балг. гръцки. З прасл. *grьčьskъ(jь) ’тс’. Параўн. Фасмер, 1, 457; Шанскі, 1, Г, 168–169; гл. яшчэ Трубачоў, Эт. сл., 162–163. Фасмер (1, 455) указвае, што форма гре́цкий народнага паходжання.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

грэ́цкі

I гре́чневый;

~кія кру́пы — гре́чневая крупа́

II: г. арэ́х гре́цкий оре́х

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

оре́х арэ́х, -ха м.;

оре́х с двойны́м ядро́м спары́ш;

оре́х гре́цкий арэ́х грэ́цкі (вало́скі);

оре́х водяно́й арэ́х вадзяны́;

оре́х калёный арэ́х пра́жаны;

◊

отде́лать (разде́лать) под оре́х вы́рабіць пад арэ́х;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)