грачы́ны гл. грак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

грачы́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. грачы́ны грачы́ная грачы́нае грачы́ныя
Р. грачы́нага грачы́най
грачы́нае		 грачы́нага грачы́ных
Д. грачы́наму грачы́най грачы́наму грачы́ным
В. грачы́ны (неадуш.)
грачы́нага (адуш.)		 грачы́ную грачы́нае грачы́ныя (неадуш.)
грачы́ных (адуш.)
Т. грачы́ным грачы́най
грачы́наю		 грачы́ным грачы́нымі
М. грачы́ным грачы́най грачы́ным грачы́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

грачы́ны грачи́ный;

~ныя — гнёзды грачи́ные гнёзда

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

грачы́ны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да грака, належыць яму. Грачыны крык. Грачынае гняздо.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

грак, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Пералётная птушка сямейства воранавых з чорным блішчастым апярэннем.

|| прым. грачы́ны, -ая, -ае.

Г. вывадак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

грачи́ный грачы́ны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

грачо́вый грачы́ны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)