грача́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
грача́ны |
грача́ная |
грача́нае |
грача́ныя |
| Р. |
грача́нага |
грача́най
грача́нае |
грача́нага |
грача́ных |
| Д. |
грача́наму |
грача́най |
грача́наму |
грача́ным |
| В. |
грача́ны (неадуш.)
грача́нага (адуш.) |
грача́ную |
грача́нае |
грача́ныя (неадуш.)
грача́ных (адуш.) |
| Т. |
грача́ным |
грача́най
грача́наю |
грача́ным |
грача́нымі |
| М. |
грача́ным |
грача́най |
грача́ным |
грача́ных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
грача́ны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да грэчкі. Грачаная салома. // Прыгатаваны з зерня грэчкі; грэцкі 1. Грачаная мука. Грачаная каша.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
грачнёвы, ‑ая, ‑ае.
Тое, што і грачаны. З поля даносіліся пахі грачнёвай квецені. Хадкевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)