графи́н графі́н, -на м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

графі́н м. графи́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Графі́н ’графін’ (БРС). Рус. графи́н. Відавочна, у бел. мове запазычанне непасрэдна з рус. (< ням. Karaffine або франц. carafine; крыніцай з’яўляецца іт. caraffina, запазычанае з араб. крыніцы). Гл. Фасмер, 1, 453; Шанскі, 1, Г, 163.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

няпо́ўны в разн. знач. непо́лный;

н. графі́н — непо́лный графи́н;

н. збор — непо́лный сбор;

н. курс ле́кцый — непо́лный курс ле́кций

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)