графама́нія, -і, ж.

Нездаровая цяга да пісання, пісьменніцтва ў асоб, што не маюць літаратурных здольнасцей.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

графама́нія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. графама́нія
Р. графама́ніі
Д. графама́ніі
В. графама́нію
Т. графама́ніяй
графама́ніяю
М. графама́ніі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

графама́нія ж. графома́ния

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

графама́нія, ‑і, ж.

Хваравітая цяга да пісання, пісьменніцтва ў асоб, пазбаўленых літаратурных здольнасцей.

[Ад грэч. graphō — пішу і mania — цяга.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

графома́ния графама́нія, -ніі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

...манія, ‑і, ж.

Другая састаўная частка складаных слоў, якая абазначае любоў, цягу да таго, аб чым гаворыцца ў першай частцы, напрыклад: графаманія, наркаманія.

[Грэч. mania — шаленства, захапленне, цяга.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)