грані́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. грані́цца граня́цца
Прошлы час
м. грані́ўся грані́ліся
ж. грані́лася
н. грані́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

грані́цца несов. грани́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

грані́цца, ‑ніцца; незак.

1. Паддавацца граненню.

2. Зал. да граніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

грани́ться страд. грані́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)