гранённый прич., гранёный прил. гранёны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

канто́вы гранёный; ребри́стый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гранёны

1. прич. гранённый;

2. прил. гранёный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

штык I, род. штыка́ м., в разн. знач. штык;

гранёны ш. — гранёный штык;

у ро́це застало́ся со́рак ~ко́ў — в ро́те оста́лось со́рок штыко́в;

капа́ць глыбінёй на ш. — копа́ть глубино́й на штык;

○ прымкну́ць ш. — воен. примкну́ть штык;

◊ сустрэ́ць (прыня́ць) у штыкі́ — встре́тить (приня́ть) в штыки́

штык II, род. штыка́ м., мор. штык

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)