грана́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. грана́тны грана́тная грана́тнае грана́тныя
Р. грана́тнага грана́тнай
грана́тнае		 грана́тнага грана́тных
Д. грана́тнаму грана́тнай грана́тнаму грана́тным
В. грана́тны (неадуш.)
грана́тнага (адуш.)		 грана́тную грана́тнае грана́тныя (неадуш.)
грана́тных (адуш.)
Т. грана́тным грана́тнай
грана́тнаю		 грана́тным грана́тнымі
М. грана́тным грана́тнай грана́тным грана́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

грана́тны грана́тный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

грана́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да гранаты. Гранатныя выбухі. Гранатныя асколкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

грана́та, -ы, ДМ -на́це, мн. -ы, -на́т, ж.

Разрыўны снарад.

Ручная г.

Супрацьтанкавая, асколачная г.

|| прым. грана́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

грана́тный воен. грана́тны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ако́пнік, ‑а, м.

Разм. Той, хто знаходзіцца ў акопах; салдат, франтавік. Гранатны бой-агонь Акопнікі ўзнялі. Пушча. Але пачуў я нешта новае ад салдат-акопнікаў. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)