грана́тавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. грана́тавы грана́тавая грана́тавае грана́тавыя
Р. грана́тавага грана́тавай
грана́тавае		 грана́тавага грана́тавых
Д. грана́таваму грана́тавай грана́таваму грана́тавым
В. грана́тавы (неадуш.)
грана́тавага (адуш.)		 грана́тавую грана́тавае грана́тавыя (неадуш.)
грана́тавых (адуш.)
Т. грана́тавым грана́тавай
грана́таваю		 грана́тавым грана́тавымі
М. грана́тавым грана́тавай грана́тавым грана́тавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

грана́тавы I грана́товый;

~вае дрэ́ва — грана́товое де́рево;

г. ко́лер — грана́товый цвет

грана́тавы II грана́товый;

г. бранзале́т — грана́товый брасле́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

грана́тавы ​1, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да граната ​1. Гранатавае дрэва.

2. Ярка-чырвоны, колеру граната ​1 (у 2 знач.).

грана́тавы ​2, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да гранату ​2. // Зроблены з гранату, упрыгожаны гранатам. Гранатавая брошка. Гранатавы бранзалет. Гранатавы пярсцёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

грана́т², -у, М -на́це, м.

Мінерал класа сілікатаў каштоўны камень пераважна цёмна-чырвонага колеру.

|| прым. грана́тавы, -ая, -ае.

Г. бранзалет.

Г. колер.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

грана́т¹, -а, М -на́це, мн. -ы, -аў, м.

Паўднёвае дрэва ці куст сямейства чальчаковых, а таксама яго круглы ярка-чырвоны плод з кісла-салодкім сокам.

|| прым. грана́тавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

грана́товый в разн. знач. грана́тавы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)