гра́кнуць, -ну, -неш, -не; -ні; зак. (разм.).
Кінуць, упусціць што-н. цяжкае з грукатам або ўтварыць шум, грукат.
За лесам гракнуў пярун.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
гра́кнуць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
гра́кну |
гра́кнем |
| 2-я ас. |
гра́кнеш |
гра́кнеце |
| 3-я ас. |
гра́кне |
гра́кнуць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
гра́кнуў |
гра́кнулі |
| ж. |
гра́кнула |
| н. |
гра́кнула |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
гра́кні |
гра́кніце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
гра́кнуўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
гра́кнуць сов., однокр., прост. гро́хнуть, бря́кнуть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
гра́кнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.
Разм. Грукнуць, грымнуць, бразнуць. Гракнуў пярун. Гракнуць вядром аб падлогу.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Гра́кнуць ’грукнуць’. Гл. грак.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Грак ’птушка грак’ (БРС, Шат., Касп.). Параўн. укр. грак, польск. grak ’тс’. Параўн. яшчэ балг. гра́ка ’варона’. Утварэнне ад слав. гукапераймальнага дзеяслова *grakati ’каркаць’, ’лаяць; крычаць, голасна размаўляць і да т. п.’ Гл. Трубачоў, Эт. сл., 7, 102–103; Фасмер, 1, 451. Сюды ж і бел. гра́кнуць ’грукнуць’, гра́кнуцца ’ўпасці’ (БРС, Касп.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)