гра́зевы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гра́зевы гра́зевая гра́зевае гра́зевыя
Р. гра́зевага гра́зевай
гра́зевае		 гра́зевага гра́зевых
Д. гра́зеваму гра́зевай гра́зеваму гра́зевым
В. гра́зевы (неадуш.)
гра́зевага (адуш.)		 гра́зевую гра́зевае гра́зевыя (неадуш.)
гра́зевых (адуш.)
Т. гра́зевым гра́зевай
гра́зеваю		 гра́зевым гра́зевымі
М. гра́зевым гра́зевай гра́зевым гра́зевых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гра́зевы мед., геол. грязево́й;

г. вулка́н — грязево́й вулка́н;

~вая ва́нна — грязева́я ва́нна

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гра́зевы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да гразі (у 2 знач.). Гразевыя вапны. Гразевы вулкан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гра́зі, -зей.

Азёрны або марскі іл як лекавы сродак, а таксама месца, дзе ім лечацца.

Лячыцца гразямі.

Паехаць на г.

|| прым. гра́зевы, -ая, -ае.

Гразевая ванна.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гразь, -і́, ж.

1. Размяклая ад вады глеба.

На агародзе г.

2. Бруд, нечыстоты.

На падлозе г.

3. перан. Пра амаральнасць, нячэснасць, што-н. ганебнае, нізкае.

◊

Змяшаць з граззю каго (разм., неадабр.) — груба аблаяць, зняважыць, зняславіць.

Не ўдарыць тварам у гразь (разм., адабр.) — паказаць сябе як найлепш.

Як гразі чаго (разм.) — вельмі многа.

Грыбоў сёлета як гразі.

|| прым. гра́зевы, -ая, -ае (да 1 знач.).

Г. паток.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

грязево́й гра́зевы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вулка́н, ‑а, м.

Гара з кратарам на вяршыні, праз які час ад часу вывяргаюцца лава, агонь, попел. Патухлы вулкан. Гразевы вулкан.

[Ад лац. vulcanus — агонь, полымя.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)