гражда́нский
1. грамадзя́нскі;
гражда́нское му́жество грамадзя́нская му́жнасць;
гражда́нская война́ грамадзя́нская вайна́;
гражда́нский долг грамадзя́нскі абавя́зак;
гражда́нский брак грамадзя́нскі шлюб;
гражда́нский ко́декс юр. Грамадзя́нскі ко́дэкс;
гражда́нское пра́во юр. грамадзя́нскае пра́ва;
2. (не военный) цыві́льны;
гражда́нская слу́жба цыві́льная слу́жба.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
грамадзя́нскі в разн. знач. гражда́нский;
~кая му́жнасць — гражда́нское му́жество;
г. паве́траны флот — гражда́нский возду́шный флот;
а́кты ~кага ста́ну — а́кты гражда́нского состоя́ния;
г. ко́дэкс — юр. гражда́нский ко́декс;
○ ~кая паніхі́да — гражда́нская панихи́да;
г. шлюб — гражда́нский брак
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
цыві́льны
1. прил. шта́тский, гражда́нский, циви́льный;
~ная во́пратка — шта́тское (гражда́нское, циви́льное) пла́тье;
~ныя ўла́ды — гражда́нские вла́сти;
○ ц. ліст — уст. циви́льный лист;
2. в знач. сущ. шта́тский
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
шлюб, род. шлю́бу м.
1. брак; супру́жество ср.;
2. (обряд) венча́ние ср.; бракосочета́ние ср.;
○ грамадзя́нскі ш. — гражда́нский брак;
групавы́ ш. — группово́й брак;
марганаты́чны ш. — морганати́ческий брак;
◊ браць (узя́ць) ш. — вступа́ть (вступи́ть) в брак;
ісці да шлю́бу — идти́ под вене́ц
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
абавя́зак, -зку м.
1. обя́занность ж.; долг;
усеагу́льны во́інскі а. — всео́бщая во́инская обя́занность;
правы́ і ~зкі грамадзя́н — права́ и обя́занности гра́ждан;
лічы́ць сваі́м ~зкам — счита́ть свои́м до́лгом (свое́й обя́занностью);
па ~зку — по до́лгу (по обя́занности);
вы́канаць свой грамадзя́нскі а. — вы́полнить свой гражда́нский долг;
пару́шыць свой а. — нару́шить свой долг;
2. только мн. обя́занности;
выко́нваць ~зкі дырэ́ктара — исполня́ть обя́занности дире́ктора
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
проце́сс в разн. знач. працэ́с, -су м.;
проце́сс разви́тия працэ́с развіцця́;
произво́дственный проце́сс вытво́рчы працэ́с;
проце́сс тво́рчества працэ́с тво́рчасці;
проце́сс в лёгких мед. працэ́с у лёгкіх;
уголо́вный проце́сс юр. крыміна́льны працэ́с;
гражда́нский проце́сс юр. грамадзя́нскі працэ́с;
бракоразво́дный проце́сс юр. шлюбаразво́дны працэ́с;
вести́ с ке́м-л. проце́сс ве́сці з кім-не́будзь працэ́с;
вы́играть проце́сс вы́йграць працэ́с;
в проце́ссе (чего) у працэ́се (чаго).
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
долг
1. (обязанность) абавя́зак, -зку м.; доўг, род. до́ўгу м.;
гражда́нский долг грамадзя́нскі абавя́зак;
э́то не то́лько наш долг, но и обя́занность гэ́та не то́лькі наш доўг, але і абавя́зак;
счита́ть свои́м долгом лічы́ць сваі́м абавя́зкам;
нару́шить свой долг пару́шыць свой абавя́зак;
2. (взятое взаймы) доўг, род. до́ўгу м.;
возврати́ть долг вярну́ць доўг;
◊
пе́рвым долгом пе́ршым чы́нам; (прежде всего) найпе́рш, перш за ўсё;
по долгу па абавя́зку, з абавя́зку;
отда́ть после́дний долг адда́ць апо́шні доўг (адда́ць апо́шнюю паша́ну);
брать в долг пазыча́ць (у каго);
дава́ть в долг пазыча́ць (каму);
быть, оста́ться в долгу быць, заста́цца ў даўгу́;
долг платежо́м кра́сен посл. што ві́нен, адда́ць паві́нен;
в долгу́ как в шелку́ погов. у даўгу́ як у шаўку́.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)