гра́дзіна, -ы, мн. -ы, -дзін, ж. (разм.).

Крупінка граду.

|| памянш. гра́дзінка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гра́дзіна

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. гра́дзіна гра́дзіны
Р. гра́дзіны гра́дзін
Д. гра́дзіне гра́дзінам
В. гра́дзіну гра́дзіны
Т. гра́дзінай
гра́дзінаю		 гра́дзінамі
М. гра́дзіне гра́дзінах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гра́дзіна ж., разг. гра́дина

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гра́дзіна, ‑ы, ж.

Разм. Крупінка граду.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гра́дина разг. гра́дзіна, -ны ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

капля, кропля; капка, крапка (разм.) / дажджу: дажджынка / расы: расіна, расінка / тлушчу на вадзе: скалка; пацерка, бісерына, градзіна (перан.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)