гравю́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гравю́рны гравю́рная гравю́рнае гравю́рныя
Р. гравю́рнага гравю́рнай
гравю́рнае		 гравю́рнага гравю́рных
Д. гравю́рнаму гравю́рнай гравю́рнаму гравю́рным
В. гравю́рны (неадуш.)
гравю́рнага (адуш.)		 гравю́рную гравю́рнае гравю́рныя (неадуш.)
гравю́рных (адуш.)
Т. гравю́рным гравю́рнай
гравю́рнаю		 гравю́рным гравю́рнымі
М. гравю́рным гравю́рнай гравю́рным гравю́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гравю́рны гравю́рный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гравю́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да гравюры. Гравюрная тэхніка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гравю́ра, -ы, мн. -ы, -вю́р, ж.

1. Малюнак, выразаны на гладкай паверхні якога-н. цвёрдага матэрыялу (металу, дрэва, шкла), а таксама адбітак такога малюнка на паперы.

Г. на медзі.

2. Від графікі, які ахоплівае творы, выкананыя такім спосабам.

|| прым. гравю́рны, -ая, -ае.

Гравюрная тэхніка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гравю́рный гравю́рны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)