грабе́нны гл. грэбень.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

грабе́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. грабе́нны грабе́нная грабе́ннае грабе́нныя
Р. грабе́ннага грабе́ннай
грабе́ннае		 грабе́ннага грабе́нных
Д. грабе́ннаму грабе́ннай грабе́ннаму грабе́нным
В. грабе́нны (неадуш.)
грабе́ннага (адуш.)		 грабе́нную грабе́ннае грабе́нныя (неадуш.)
грабе́нных (адуш.)
Т. грабе́нным грабе́ннай
грабе́ннаю		 грабе́нным грабе́ннымі
М. грабе́нным грабе́ннай грабе́нным грабе́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

грабе́нны гребенно́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

грабе́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да грэбеня (у 1, 2 знач.). Грабенныя вырабы. Грабенная машына. Грабенная пража.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

грэ́бень, -я, мн. грабяні́ і (з ліч. 2, 3, 4) грэ́бені, грабянёў, м.

1. Пласцінка з радам зубцоў для расчэсвання валасоў або заколвання і змацавання жаночай прычоскі.

2. Прыстасаванне такой формы, ужыв. ў розных галінах вытворчасці.

Прадзільны г.

Фарміраваць грабяні пад пасадку кукурузы.

3. Мясісты нараст на галаве некаторых птушак.

Г. пеўня.

4. перан. Вяршыня чаго-н.

Г. хвалі.

Горны г.

|| прым. грабе́нны, -ая, -ае (да 1—3 знач.), грабянёвы, -ая, -ае (да 1 і 3 знач.) і грабнявы́, -а́я, -о́е (да 4 знач.).

Грабеннае прадзенне.

Грабенны (грабянёвы) выраст.

Грабнявыя культуры.

|| памянш. грабе́ньчык, -а, мн. -і, -аў, м. (да 1 і 3 знач.); прым. грабе́ньчыкавы, -ая, -ае (да 2 і 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гребенно́й тех. грабе́нны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)