грабе́жніцтва, -а, н.

Грабежніцкія дзеянні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

грабе́жніцтва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. грабе́жніцтва
Р. грабе́жніцтва
Д. грабе́жніцтву
В. грабе́жніцтва
Т. грабе́жніцтвам
М. грабе́жніцтве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

грабе́жніцтва ср. граби́тельство

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

грабе́жніцтва, ‑а, н.

Дзейнасць грабежніка; грабеж.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рабаўні́цтва, -а, н.

Тое, што і грабежніцтва.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

граби́тельство уст. грабе́жніцтва, -ва ср., рабаўні́цтва, -ва ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Выдзі́рства ’грабежніцтва, прыгнёт’ (Нас.). Запазычанне з польск. wydzierstwo ’тс’. Параўн. ст.-бел. выдерца ’мучыцель’, таксама запазычанне з польск. (Булыка, Запазыч., 73).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

рабаўні́цтва, ‑а, н.

Тое, што і рабаванне; грабежніцтва. Легіянеры часта рабілі налёты на сялянскія хаты, дзе займаліся рабаўніцтвам і катаваннем старых і малых. Бядуля. [Салавей:] — Забіраеце наш хлеб, вывозіце кароў. Гэта — рабаўніцтва, пан камендант. Грахоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ограбле́ние ср.

1. (действие) аграбле́нне, -ння ср., абрабава́нне, -ння ср.;

2. (грабёж) грабе́ж, -бяжу́ м., грабе́жніцтва, -ва ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)